Bilet Talihlisi Gamze Arslan ile…
Ya nasıl, nereye gitsin şimdiki iyi insan?
Ne artık güzel atlar kaldı, ne de gidecek bir yer.
Zaman,ana rahminde yiten o son çocuk…
Turgay NAR
Yazar Turgay Nar bir çarşı kurmuş biz seyirciler için. İçinde çeşit çeşit insan ya da insan figürleri var. Sokağa çıktığımızda fark edemediğimiz, sahnede gördüğümüzde “işte bu o” dediğimiz insanlar. Belki de kendimiz…
Oyunun ilk perdesinde karakterleri çok abartılı bulmuştum.. Fantastik bir hikâye olarak algıladım önce. Ama 2. perdesinde yavaş yavaş insana dönüştürmeye başladım karakterleri. Özellikle günümüz insanına. Para hırsı, para hırsıyla değişen insan.. vb. tanıdık geldi bir yerlerden.
Kısacası çarşıda herkes kendinden, çevresinden bir kesit bulabilir. Günümüz insanı, toplumu güzel bir şekilde eleştirilmiş. Daha önce içinde böylesine korku öğeleri ve merak uyandıran bir tiyatro oyunu izlememiştim, bu yönüyle tiyatro oyununa bakış açınızı değiştirecek bir oyun. Ayrıca, sahne düzeni, sahne kullanımı, yönetimi ve oyuncu performansları harikaydı. Ali Hakan BEŞEN’ i(Cüce) ilk kez tiyatroda izledim muhteşem bir performans sergiledi. Oyunda kullanılan müzikler de çok güzeldi. Ama bir eleştiri de olsa Cüce’nin son sahnede Ankara oyun havası ile oynamasının çok da hoş olmadığını düşünüyorum. Farklı bir müzik kullanılsa daha iyi olurdu.
Uğur beyi de güzel performansı için ayrıca tebrik ederim. Oyun sonrasında kendisi ile görüştük. Bizi çok sıcak karşıladı ve ilgilendi. Bunun içinde ayrıca teşekkür ederim.
Ve son olarak bize bu imkanı veren sayfa yöneticilerine de çok teşekkür ederim.
Gamze Aslan (19 Aralık 2010)